-
1 εξωθεω
(fut. ἐξώσω, aor. ἐξέωσα; pass.: fut. ἐξωσθήσομαι, aor. ἐξεώσθην)1) выталкивать, вытеснять, изгонять(τινα γῆς Soph.; τὰς ναῦς πρὸς τέν γῆν Thuc.; перен. τὸν εὐρῶτα τῆς ψυχῆς Plut.)
ἐξῶσαι φθονερὰν γλώσσας ὀδύναν Soph. — выразить горькими словами (свою) боль, т.е. отвести душу2) отталкивать, отвергать(τοὺς δίκῃ νικῶντας ἐ. Soph.; τὸν νόμον Plut.)
3) отбрасывать, оттеснять(τοὺς Λακεδαιμονίους ἐς τὰς ἁμάξας Thuc.; ἐξωσθῆναι εἰς τὸ Λιβυκόν Plut.)
4) вгонять, вовлекать, ввергать(τέν πόλιν εἰς χαλεπόν Plut.)
5) задерживатьἐξωσθῆναι ἐς χειμῶνα Thuc. — быть задержанным до зимы;
ἐξωσθήσομαι εἰπεῖν Dem. — мне не дадут сказать